Soms mompelen ze maar wat 1/5

 

Mijn werk is gebaseerd op de transitie van energie naar adrenaline, waarbij ik mij focus op mijn positie in de maatschappij als designer. Kan ik een onderwerp kiezen en dat voor een totaal ander doel gebruiken? Ik probeer een reactie tussen beeld en tekst te creëren. In mijn werk experimenteer ik met lagen, met af en niet af werk. Ik gebruik losse elementen die ik samenvoeg tot een denkbaar geheel. Mijn werk speelt zich af op het moment dat deze transitie begint en weer ophoudt. Het ontwikkelt zich als het klaar is. 

 

Mijn werk bestaat uit puzzelstukken die samen het spel compleet maken. Ik speel een emotioneel spel met het leven dat jaren geleden al gepauzeerd werd. Ik presenteer de gestopte eeuwigheid die zich elk moment kan hervatten. Mijn werk speelt zich af en vind plaats in mijn omgeving, legt beweging vast op een verstilde manier. Ik probeer de lijn tussen een herinnering en dit moment te verscherpen terwijl mijn huidige beeld dat moment vervaagd.

 

Het onderzoekt en reflecteert de ruimte en het gat tussen kunst en design. Ik wil er precies tussenin zitten. Ik wil gebruik maken van het verwarrende conceptuele element waarbij het meer neigt naar de kunstkant. Dit wil ik vertegenwoordigen door gebruik te maken van typografie en lagen die meer naar design neigen. Dat creëert de verwarring waar ik juist naar op zoek ben. In mijn werk laat ik design een communicatieve rol spelen terwijl ik dat op een conceptuele, bijna poëtische manier probeer te vertalen. Op het eerste gezicht moet het niets voorstellen, geen diepgang hebben, toegankelijk zijn voor iedereen, terwijl voor degene die het willen zien het een bepaalde lading heeft. Ik wil een interactie creëren tussen werk en mijn kijker, ook als ze dat zelf niet door hebben. Deze interactie kan van kleine aard zijn: het oppakken van een naamkaartje, opdagen bij je favoriete concert, stemmen voor een campagne waar je absoluut op tegen bent. Je hoeft het niet met jezelf eens te zijn, als je maar overtuigd bent door mijn woorden. 

 

Voor mij is design niet een materieel product. Het is het concept waarmee het gecommuniceerd wordt. Dat is wat ik dit werk wil meegeven. 

 

Balans. Daar ben ik naar opzoek - is het professioneel? Heeft het een evenwichtige emotionele lading? Geen idee. Ik probeer er precies tussenin te zitten. Niet alles hoeft altijd op een weegschaal gelegd te worden. Maar toch voelt het niet in orde als het niet in balans is. Professionaliteit wordt omschreven als een serieuze manier van werk verrichten. Het heeft te maken met de  vakkundigheid waarmee het beroep uitgevoerd wordt. Hoewel ik in eerste instantie aan een ambacht als boekbinden zou denken bij een vakkundige uitvoering, is op een humoristische manier werk verrichten net zozeer vakkundig. Zo blijf ik mezelf tegenspreken, net zolang tot ik mijzelf heb overtuigd.